door Piet Loof
Oftewel pijn in het hoefkatrol gebied….
Deze voet is bekapt door een cursiste, die dat voor het eerst van haar leven deed. Het resultaat is best goed, zéker als je weet wat hier voor die tijd aan mankeerde. Het was typisch zo’n hoef dat wanneer die onder jouw paard staat, je er een vakmens bijhaalt voordat je er zelf aan begint.
Op de foto’s niet echt duidelijk te zien, maar de kroonrand was overal gekneusd -rood- van de opwaartse druk die de veel te lange hoefwanden hadden veroorzaakt. Bovendien viel me de diepte van de straalgroeven op…3.5 cm! Na de bekapping!
Ik heb de voet doormidden gezaagd en dan zie je het voorspelbare patroon. Een paard wat onderweg naar “hoefkatrolontsteking” fase 4 was, of daarvoor al afgemaakt was. Steunsels prikken zó hoog binnen in de voet dat er bijna geen ruimte meer over is voor de diepe buigpees….AU!
Laten we er eens goed naar kijken
Vaak is het zo dat er bij onderzoek in een kliniek niet zoveel gevonden wordt, het straalbeentje ziet er vrij normaal uit, misschien een beetje aangetast door artrose en dan loopt het paard tegen een zgn ééntje of tweetje aan, maar niets wat zou kunnen verklaren waarom jouw paard zo moeilijk loopt én het wordt maar niet beter!
Want heel vaak lopen paarden prima met zo’n aanmerking en kunnen andere paarden zónder niet vooruitkomen….
Hoe zou dat nou kunnen komen?
Hier een blik op mijn ‘studeerkamer’ Je kijkt naar dezelfde hoef als op de foto’s in de aanhef. Ik weet niet of het je opgevallen is, maar die hoefwand is nog te lang, te hoog.. én de hoef had voor hij bekapt werd meedragende steunsels. Steunsels die bij elke stap de grond raken en gelijk met de hoefwand afslijten.
Stel nou eens dat de steunsels door het lopen in de wei of een zandbak harder aangroeien dan ze slijten? Zou de bovenkant van die steunsels dan niet IN de voet omhoog gedrukt worden?
Na het zagen is aan de rechterkant de straal verwijderd zodat je er in kunt kijken.
Ook zie je, omdat ik de zool verwijderd heb, dat het hoefbeen nu eigenlijk vlak staat tov de grond door het volgen van de zool tijdens het bekappen, zoals we het graag zien. Eigenlijk zie je alleen nog de steunsel en hoefwand onder de voet uitsteken.
Steunsels met een rare boog naar boven, terwijl eigenlijk die boog er helemaal niet zou moeten zitten. Van dichterbij ziet dat er zo uit.
Onder mijn duim zit de boog die de steunsel gemaakt heeft omdat hij harder groeide dan de steunsel van onder afsleet en iets wat groeit moet toch érgens blijven, he?
Wat zit daar dan precies boven die omhoog geperste steunsel?
Dit:
Ik denk dat deze foto voor zichzelf spreekt. Een omhoog drukkend steunsel, wat tegelijkertijd het straalkussen tussen de bovenkant van de steunsel en de diepe buigpees weg perst. Je ziet hoe weinig ruimte er nog is tussen de messcherpe bovenkant en de pees…
Bedenk dat een paard veert, door zijn gewicht komt bij elke stap de bovenkant een beetje naar beneden….De onderkant echter, oftewel de bovenkant van de steunsel, veert niet of nauwelijks mee!
Trek zelf je conclusies maar, het is niet zo moeilijk je voor te stellen waar de pijn bij een paard met zulke voeten vandaan komt.
Dan wil ik je nog even laten denken aan het traditioneel bekappen, waar het juist de gewoonte is steunsels mee te laten dragen, omdat die ijzers er zo lekker stabiel op blijven liggen….. Denk je niet dat elk paard wat zo’n hoef heeft, met zulke steunsels, vroeg of laat met dit probleem te maken krijgt?
Je kunt over dit onderwerp in een topic op facebook lezen of meeschrijven in de “denken over paarden” groep