Xenophon, 430 v.Chr. – 355 v.Chr
Door Piet Loof.
Schadelijke effecten van beslaan.
De mening van Dr. Hiltrud Strasser
Een barefoot paard is in staat alle taken die verwacht kunnen worden van een paard uit te voeren zonder enige bescherming nodig te hebben. VOOROPGESTELD dat de hoef niet verzwakt of vervormd is door onnatuurlijke behandelingen en levensomstandigheden.
Als we kijken naar de literatuur die betrekking heeft op hoeven is de enige constante het beschadigende effect van hoefijzers. Het negatieve effect wordt gedurende 200 jaar steeds vaker beschreven.
I.C Gross, leraar smid aan de Koninklijke Veterinaire School van Stutgart stelt in zijn lesboek dat het antwoord op de vraag of beslaan de manier is om een paard gezond te houden, negatief is.
Het feit dat twee van de hoofdoorzaken, voet en been problemen, de verwachte levensduur van gedomesticeerde paarden verminderen tot ongeveer 1/3 van de mógelijke levensduur is verontrustend.
Wetenschappelijke publicaties:
Dat hoeven zo hard en bestand zijn als de grond waaraan ze gewend zijn is historische kennis. 2400 jaar geleden beschreven door Xenophon , de militaire leider van de Griekse cavalerie. Het argument dat het terrein zo hard is dat de hoeven teveel slijten klopt dus niet, omdat het niet de hoeven de oorzaak van dat probleem zijn, maar de leefomstandigheden.
De observaties van Xenophon zijn duizenden keren bewezen , bijvoorbeeld nog in 1986 toen Alexander en Colles van de de rider en veterinary community herinnerden aan deze waarheid in hun artikel: “Shoeing– an unnecessary evil” in het American Equine Veterinary Journal
een natuurlijke hoef
Bracy Clark, wetenschapper bij The London Veterinary College rond 1800,
bewees dat elk ijzer, hoe het ook toegepast wordt , er onvermijdelijk verantwoordelijk voor is dat een hoef jaar na jaar samenknijpt. Hij verzette zich tegen het feit dat anatomische paardenboeken deze misvormde voeten voorstelden als gezonde hoeven omdat tijdens zijn colleges op die manier geen gezonde hoeven bestudeerd werden maar zieke. Dit probleem , komt nog steeds op uitgebreide schaal voor. Je ziet zelden een hoef in een medisch of smedenlesboek waarin niet een misvormde hoef voorkomt die wordt beschreven als een normale gezonde hoef.
Dezelfde hoef na 3 jaar hoefijzers
DVM Zierold, onder Professor Lungwitz in 1910 bestudeerde en vergeleek het corium, de lederhuid, van beslagen en nooit beslagen paarden. Hij ontdekte als belangrijk verschil dat de kwaliteit van de structuur in de lederhuid van beslagen paarden minder stabiel is dan die van de barefoot paarden . Oa. is dat een bevorderende factor voor laminitis.
Luca Bein heeft in zijn proefschrift van 1983 de schokabsorptie vergeleken tussen barefoot en beslagen paarden. Hij concludeerde dat de hoeven van een traditioneel beslagen paard 60 tot 80% minder schokken absorberen dan de natuurlijke hoef. Hij demonstreerde dat een beslagen hoef drie keer hardere schokken heeft te verduren dan een barefoot paard in draf!
Bein ontdekte ook dat een ijzer vibreert tot 800 Herz. Dat is genoeg om levend weefsel te beschadigen
Dr.C.C Pollit van de University of Queensland, Australie toonde in 1993 dat een beslagen voet niet volgens de normale weg van bloed voorzien wordt, maar een alternatieve route volgt
Professor Smedegaards publicaties maakten duidelijk dat beslaan het hoefmechanisme ook nog op een andere manier beperkt in het functioneren door geen andere reden dat het paard wordt gedwongen om op een onnatuurlijke manier te lopen. De hele hoef raakt de grond tegelijk want het paard kan niet natuurlijk afwikkelen. Een normaal paard raakt de grond eerst met het achterste deel van de hoef en wikkelt dan af.
Je ziet dat uit verschillende bronnen (en dit zijn ze lang niet allemaal) onderzocht is dat
- Beslaan zorgt ervoor dat de hoef samenknijpt (Clark)
- Beslaan zorgt voor afwijkingen in de normale laminae struktuur (Zierold)
- De impact van het raken van de grond is veel groter bij een stap met een belsagen voet en de vibratie is weefsel beschadigend (Bein)
- Circulatie is beperkt door het beslaan (Pollit)
- De zijwanden van de hoef moeten naar buiten kunnen bewegen. (Smedegaard)
Al deze mensen zijn veeartsenijkundige professionals, hoewel er vele andere wetenschappers zijn die interessante proefschriften hebben toegevoegd aan deze materie.