Door Anjo de Bruykere. in “Wapperende manen”
Weet jij het nog? Wat ik in mijn blog van januari heb geschreven?
Het was een blog waarin ik jullie meenam in mijn hoofd, mijn hoofd dat helemaal in de war was, omdat ik niet meer zo goed wist wat ik moest doen. IJzers, geen ijzers, bekappen, natuurlijk bekappen….
O jeetje… wat heeft het me bezig gehouden…
Het verhaal wat Hans Jacobse tijdens de info avond van de RRZVL vertelde, bleef maar in mijn hoofd rond spoken.
Ik begreep echt wel dat zonder ijzers beter was, maar dit had ik al eens geprobeerd in de periode toen ik pas op Memory begon te rijden.
Zou de manier van bekappen dan echt zo’n groot verschil uit maken?
Ik had wel voorbeelden van paarden die natuurlijk (of anatomisch, hoe je het noemen wil) bekapt werden, maar over het algemeen waren het toch paarden die voornamelijk in de wei liepen en niet de kilometers langs de weg maakten, zoals Mems en ik dat doen.
Maar gaande weg kreeg ik zo af en toe toch wel informatie van steeds meer mensen die ook over gestapt waren en die me niet alleen informatie gaven over de manier van bekappen, maar ook informatie gaven over de hoefschoenen die ze gebruikten.
Zo kreeg ik nog meer stof tot nadenken en om over te twijfelen.
Wil je je reageren? Hier is het topic