door Piet Loof & Wesley de Candt.
Het verhaal van Calinka door Karolien
Eind 2010 heb ik mijn paard gekocht op 3,5 jarige leeftijd. Bij aankoop is ze volledig klinisch en röntgenologisch goedgekeurd voor de sport. Voor de verkoop was Calinka reeds vooraan beslagen. Toen al had ze volgens mij een ondergeschoven hiel.
Na een half jaar in mijn bezit waren er blessures. 2 operaties (één door een klap van een ander paard en één o.w.v. OCD) verschillende peesblessures en ontstekingen. Dit leidde steeds tot maanden stalrust. Ook verschillende dierenartsen die andere dingen diagnosticeren, zoals hielpijnen, hoefkatrol en artrose in de hals.
Op aanraden van de dierenartsen en hoefsmid heb ik ook meerdere opties geprobeerd: rubbers, siliconen flapjes, rond ijzer, ijzer met 2 lippen en ga zo maar verder. Ze vertelden mij dat mijn paard nooit zonder zou kunnen lopen omdat ze anders op het zachte gedeelte van haar voet zou lopen: de straal.
Vijf jaar later heb ik voor het eerst gehoord over de andere manier van werken van professionals zoals Wesley de Candt en ik heb hem gevraagd langs te komen voor een second opinie.
Na een hele uitleg vertelde hij mij ook over de “nadelen” die konden voorkomen want voor een goede genezing moesten de ijzers eraf. We wisten ook niet hoe ze zou reageren en of dit zonder slag of stoot zou gaan.
Met een zéér klein hartje heb ik de beslissing genomen om de ijzers weg te halen. Gelukkig ging dit allemaal best goed. Wesley heeft ook alles goed opgevolgd door x-rays te laten nemen tijdens het proces en stap voor stap haar te bekappen. Nu, 2 jaar later, ben ik nog steeds tevreden dat ik de beslissing heb genomen haar ijzers er te laten af halen en haar correct te laten bekappen.
Het heeft wat tijd nodig gehad, maar ondertussen is haar voet enorm positief veranderd. Ze steunt mooi op haar voet en de been stand is stukken beter.
Door het feit dat ze weer een degelijk hoefmechanisme heeft, geloof ik er sterk in dat dit blessures in de toekomst kan voorkomen. Omdat ze geen ijzers meer heeft en een vrij dunne hoefzool als naweeën van de jarenlange slechte balans in haar hoeven en de ijzers, heeft ze wel wat last van een gevoelige zool op oneven ondergrond en steentjes. Werken op zand is geen enkel probleem als het op gevoeligheid aankomt. Gewone buitenritten op normale ondergrond evenmin, aldus de eigenares.
Misschien vind je het wel interessant om te weten hoe deze problemen nu ontstaan zijn? Ik zal je het laten zien
Een vergelijkbare Calinka hoef
Een veel te lange hoef met platgetrapte en samengeknepen hielen. Steunsels die over de hele zool zijn gegroeid en een weggesneden straal of die aangetast is door bacteriën
Balans
Of beter géén balans. Dít is een hoef in balans! De hoef met een correcte lengte van de teen met opgerichte, niet meer ondergeschoven en platgetrapte hiel. Calinka staat nu boven haar voeten, niet meer erachter.
Wat was dan eigenlijk nog meer het probleem ?
De gevolgen van jarenlange hoefmishandeling. Want daardoor ontstonden de peesblessures en ontstekingen.
Waarom werd er na zoveel arts en kliniek bezoeken aangegeven, “ze heeft slechte voeten en het is helaas zoals het is”?
Laten we eens bekijken hoe bijvoorbeeld het hoefbeen in een correct bekapte voet zit?
Het is -als het paard staat- aan de achterkant een paar graden hoger dan in de teen. Zodat het wanneer het paard draaft, of galoppeert, tot vlak mee kan veren. Hoe hoger de hiel, hoe meer de punt van het hoefbeen belast zal worden en daarmee oa bloedvaten afknelt en vernielt.
Maar ook kan het hoefbeen door een te lage hiel in combinatie met een te lange hoefwand in de teen achterover gaan leunen in de voet.
De gevolgen zijn onder meer een afname van de doorbloeding door druk op verkeerde plaatsen, beschadigde en afstervende zenuwen, het ontstaan van ontstekingen en enorme risico’s voor de diepe buigpees en teenlanden.
Deze hoef heb ik half bekapt, om je een indruk te geven hoeveel de teen te lang is.
De foto hieronder heeft aan de rechterkant geen zool meer, je kijkt nu dus tegen de onderkant, de roze buitenranden, van het hoefbeen aan en kunt zien dat het hoger, dus verder van de grond af is, in de teen dan in de hiel
De achterkant van het hoefbeen zit op 1 cm van de grond en de teen op 1.7 cm.
Het recept voor een ongelukkig paard en een ongelukkige eigenaar.
Wil je weten hoe zulke lange tenen en platte hielen ontstaan ? Dan vind je dit ook interessant
Heb je vragen of reacties, stel ze hier